یکی از بهترین کارها برای درمان بدغذایی کودک این است که غذاخوردن را به عهده خود کودک بگذاریم.
 

مقدمه

یکی از مشکلاتی که بیشتر مادران به آن اعتراض دارند مشکل بد غذایی کودکان زیر سن مدرسه می ­باشد، زیرا والدین فکر می­کنند که کودکان نیز باید همانند بزرگان در هنگام غذا لجبازی را کنار گذاشته و به صورت طبیعی به غذا خوردن علاقه داشته باشند.
 
مشکل بد غذایی در کودکان گاهی باعث کم شدن وزن کودک و نگرانی شدید والدین می­شود که در این زمان باید به والدین توصیه کنیم که ابتدا علل این بد غذایی را در کودکان خود ریشه یابی کنند، که معمولا اگر کودک از بیماری رنج نبرد سایر علت ها مربوط به خانواده و شیوه غذا دهی آن ها می­باشد برای مثال:الگوهای نا مناسبی که در ساعت غذا خوردن دارند، ادب و رسوم سخت گیرانه ای که از کودک خود انتظار دارند، هنگام غذا خوردن به بحث و مشاجره می­پردازند و....
 

راه کارهایی برای درمان بد غذایی

والدین می­توانند به راحتی با کنار گذاشتن عادت ها و الگو های نا مناسبی که در غذا دادن به کودک دارند و با استفاده از علایق کودکان این مشکل را حل کنند که در این مقاله به بعضی از این راه کار ها اشاره می­کنیم که به شرح زیر است:
 
1.در برنامه غذایی کودک غذاهای مورد علاقه او را بیشتر قرار دهید
کودکان بعضی غذاها را بیشتر دوست دارند و برای خوردن آن نسبت به سایر غذاها اشتیاق بیشتری از خود نشان می­ دهند؛ گاهی مواقع هم علت تمایل به بعضی از غذا ها طعم و مزه غذا نیست بلکه فقط احساس نا مطلوبی است که آن غذا در دهان کودک دارد برای مثال( بیشتر کودکان سیب زمینی سرخ کرده را به آب پز ترجیح می ­دهند.)
 
گاهی اوقات والدین برای تنبیه کردن کودکان خود غذای مورد علاقه او را از برنامه غذایی حذف کرده و یا کم می­کنند که موجب مقاومت آن ها در برابر شما و یا دلزدگی از غذا می ­شود ولی باید به این نکته دقت کنند تهیه غذایی که کودک به آن علاقه دارد در مواقع بد غذایی از کم شدن وزن او جلوگیری کرده که امر بسیار مفیدی می ­باشد.
 
2.غذای کودک را جذاب کنید
یکی از راه کارهایی که می­ توان کودک را بسیار علاقه ­مند به غذا خوردن کرد، زیبایی ظاهری غذا می ­باشد.
 
تنقلات، شکلات، شیرینی یا غذا های فسفودی که کودکان علاقه زیادی به خوردن آن ها دارند و فاقد ارزش غذایی می­باشند، معمولا بخاطر رنگ و شکل ظاهری زیبای آن ها است. والدین باید سعی کنند تا بر اساس علایق کودک( رنگ بندی، شکل) غذای کودک را تهیه کنند تا کودک را تحریک به غذا خوردن کرده یا از ظروفی استفاده کنند که کودک به آن علاقه دارد.[1]
 
3.استفاده نکردن از زور و اجبار برای غذا دادن به کودک
همانطور که همه ما می­دانیم هر کودک نیاز به برنامه غذایی خاص و ویژه ای دارد که متناسب با شرایط سنی و رشدی، علایق و شرایط کودک است و استفاده از برنامه غذایی کودک دیگری بدون تغییر آن امری کاملا اشتباه می ­باشد.
 
گاهی والدین سعی می­کنند به کودکان غذایی را بدهند، که به آن علاقه خاصی ندارد و یا غذا را زمانی به کودک می­ دهند که او به بازی یا سرگرمی خاصی مشغول است که درآن زمان علاقه ای به خوردن غذا ندارد و همین امر موجب لجبازی و مشکل بد غذایی در کودکان می ­شود؛ بهتر است والدین در هنگام نوشتن برنامه غذایی باید توجه ویژه ای به علاقه­ مندی و شرایط خاص کودک کنند.[2]
 
4.در هنگام غذا با کودک جر و بحث نکرده و شرایط مفرح ایجاد کنید
هرگز والدین نباید با کودکان در مورد این که چه غذایی بخورند یا چقدر می­خورند بحث کنند، زیرا گاهی با نادیده گرفتن عادت های اشتباهشان چون قصد آن ها جلب توجه بوده و از شما واکنشی ندیده­اند هرگز تکرار نمی­ کنند.
 
برای ایجاد شادی و نشاط در هنگام غذا می ­توان برای آن ها نمایش عروسکی اجرا کرد، کتاب یا داستانی که دوست دارند برای آن ها خواند و یا از خاطره ای که برای کودک جذاب است سخن گفت.
 
5.الگوی مناسب رفتاری برای کودکان باشیم
بعضی از والدین به بعضی غذاها علاقه ندارند یا کم می ­خورند و در این حال سعی دارند کودکشان همانند آن ها عمل نکند، در این زمان است که به والدین توصیه می­شود که حتی اگر به غذایی علاقه ندارند از بروز آن در مقابل کودک به شدت خودداری کنند و وانمود کنند که به آن غذا علاقه دارند و می­ خورند.
 
یا گاهی می­ توانند با خوردن مواد غذایی مفید و سالم کودکان خود را به آن تشویق کرده و از فایده و اهمیت بسیار زیاد آن غذا برای کودکانشان توضیح دهند.
 
6.غذاخوردن را به عهده کودک بگذاریم
یکی از روش های تشویق کودکان به غذا خوردن دادن استقلال به کودک در غذا خوردن است به طوری که غذا را در اختیار کودک قرار داده و از کنار او دور شویم تا کودک کم­کم غذا بخورد، گاهی کودک در هنگام خوردن غذا از تخیلات خود استفاده می­ کند و مشغول به بازی کردن با غذا می­ شود که همین امر باعث علاقه مندی کودک به خوردن غذا می ­شود.[3]
 
 پی نوشت:
[1] . محمد عباسی نیا، مهارت های فرزند پروری، انتشارات جامعة القرآن الکریم، 1391، ص 65.
[2]. همان، ص 68.
[3]. هفته نامه سلامت، بخش کودک.